Czarnobyl- błąd człowieka przynoszący tragiczne konsekwencje

Kate Brown, Czarnobyl. Instrukcje przetrwania.

Katastrofa elektrowni jądrowej w Czarnobylu wydarzyła się 26 kwietnia 1986 roku. Niektórych z nas nie było jeszcze na świecie. Zaliczana do jednego z największych dramatów przemysłowych XX stulecia. Przyczyną takiego stanu rzeczy była awaria reaktora w wyniku jego przegrzania. Eksplodował wodór, substancje promieniotwórcze...

Każdy z bohaterów tej książki po awarii w Czarnobylu stara się przeżyć: partyjne kierownictwo, urzędnicy średniego szczebla, lekarze, członkowie międzynarodowych organizacji, eksperci i koniec końców zwykli mieszkańcy byłego ZSRR, których los zależy od poprzednio wymienionych. A ci myślą raczej o sobie niż o wspólnym dobru.

O Czarnobylu napisano i powiedziano już wiele. Powstał nawet film. 
  
Publikacja prof. Kate Brown jest godna uwagi. Autorka wiele lat prowadziła badania w tym zakresie. Odbyła liczne kwerendy w archiwach, rozmawiała z mieszkańcami tzw. Strefy Wykluczenia, z politykami (sowieckimi, zagranicznymi). Próbuje więc zrekonstruować wszystkie wydarzenia, mające miejsce po wybuchu. Kate Brown pisze o kłamstwach, matactwach na szczytach władzy. Nie jest żadną tajemnicą, że Gorbaczow tuszował sprawę.

Równocześnie trwała inna akcja- propagandowa- a jej stawką były nie tylko interesy Związku Radzieckiego, lecz także wszystkich państw wykorzystujących energię jądrową.
  
Dokument składa się z poglądów i opinii samej badaczki. Nie wszystkie twierdzenia zostały zweryfikowane u źródła. Nie mniej jednak praca zawiera doskonały portret Związku Sowieckiego i jego dygnitarzy.

Błąd człowieka przyniósł ogromne reperkusje. Odczuwalne do dziś.

Książkę czyta się dobrze, choć to nie jest lektura łatwa, ani przyjemna. Czytajcie!

Ogólna ocena: 4.5/5.
  

Historia

Justyna Błażejowska, Ta historia wciąż trwa. Wspomnienia Jana Olszewskiego.

Były premier  w rozmowie z doktor nauk humanistycznych, autorką powyższej publikacji, snuł opowieści o wydarzeniach, które były jego udziałem. To niepowtarzalne dzieło składa się aż z 29 wspomnień obejmujących kluczowe dzieje naszego kraju ( dzieciństwo, młodość, kariera polityczna wplecione w historię Polski).

Jan Olszewski chciał zostać kolejarzem, ale historia zdecydowała inaczej. W czasie okupacji służył w Szarych Szeregach. Pod rządami komunistów był jednym z niewielu obrońców w procesach politycznych. W 1991 roku objął tekę premiera pierwszego po wojnie polskiego rządu powołanego przez sejm pochodzący z wolnych wyborów.

Rozmowy zostały przeprowadzone na przełomie lat 2011-2019.

Justyna Błażejowska jest uważną i skoncentrowaną na rozmówcy słuchaczką. Nie dominuje nad interlokutorem. W zasadzie nigdy nie przerywa Janowi Olszewskiemu, nie ingeruje w ten przekaz. Polityk ten był osobą inteligentną, wykształconą i oczytaną.
W ramach uzupełnienia korzystała z archiwów IPN, dzienników urzędowych.

Jan Olszewski do samego końca wyznawał zasadę: Ja nie mam w obowiązku poddać się.

  
Wspomnienia są uporządkowane, przejrzyste. Muszę nadmienić, iż zostały wydane na eleganckim papierze. Posiadają twardą, mocną oprawę.

Polecam.

Ocena: 5/5.

Pasjonujące rozważania

Paweł Lisicki, Grób Rybaka.

Na co dzień autor tej interesującej publikacji piastuje funkcję redaktora naczelnego tygodnika ,,Do Rzeczy".

Mogłoby się wydawać, że Bazylika Świętego Piotra zajmowała miejsce na mapie Rzymu od zawsze. Tymczasem dwa tysiące lat temu na Wzgórzu Watykańskim rozciągały się gaje, parki, pastwiska, nieużytki.

Publicysta w przystępny i zajmujący sposób  charakteryzuje jedno z największych odkryć archeologicznych XX wieku. Jak większość z nas wie, apostoł Piotr należał do najbardziej oddanych uczniów Jezusa, jako pierwszy uznał go za Mesjasza. Dziennikarz odtwarza dzieje tego człowieka. Z dokumentów jasno wynika, że Piotr zginął w Rzymie. W późniejszych wiekach powstała w tamtym miejscu bazylika watykańska.

Na tym terenie zginął śmiercią męczeńską wraz z innymi wyznawcami Chrystusa Apostoł Kefas. Najprawdopodobniej został pochowany w zwykłej ramie wygrzebanej w ziemi. Trzy wieki później nad jego grobem wspaniałą bazylikę wzniósł cesarz Konstantyn.

Paweł Lisicki pracował według zasady znanej historykom: od ogółu do szczegółu. Cechuje go też erudycja, biegłość w posługiwaniu się dokumentami, znajomość epoki. Na kartach książki pyta i udziela odpowiedzi: co stało się z kośćmi św. Piotra? Czy papież miał rację, ogłaszając, iż odnaleziono właściwe miejsce jego pochówku?

Chociaż czas zatarł pamięć o dokładnym miejscu pochówku wielkiego apostoła to domniemaną mogiłę ze szczątkami Piotra przez wieki otaczała nabożna część miliardów pielgrzymów.

Sądzę, że należy zapoznać się z tą arcyciekawą i ważną pracą. Znaczna część z nas nie słyszała o tajemnicy watykańskich podziemi. Teraz jest okazja, aby poszerzyć swoją wiedzę. Naprawdę warto.

Dlaczego w ciągu ostatnich siedemdziesięciu lat tak mało mówi się o tym wielkim odkryciu? Komu mogło na tym zależeć? To najbardziej dramatyczna, pełna zwrotów, zagadek i tajemnic historia ostatnich lat.

Kolejnym walorem Grobu Rybaka jest schludna i ładna szata graficzna. Tekst został wydrukowany na kredowym papierze. Dodatkową wartość stanowią liczne fotografie.

Zachęcam do lektury!
      

Ocena: 5/5.